Η αύξηση του μαστού είναι μια χειρουργική διαδικασία που χρησιμοποιεί εμφυτεύματα. Στόχος είναι να αλλάξει ή να αποκαταστήσει το σχήμα, το μέγεθος και τον όγκο του μαστού. Εκτελείται τόσο για αισθητικούς όσο και για ιατρικούς λόγους (ανακατασκευή του μαστού μετά την αφαίρεσή του).
Εκτός από την πλήρη αποκατάσταση του μαστικού αδένα μετά την αφαίρεσή του, η ιατρική ένδειξη για χειρουργική επέμβαση είναι η υποστασία, η οποία χαρακτηρίζεται από μειωμένη ανάπτυξη του μαστού. Διάφοροι τύποι ανωμαλιών στην ανάπτυξη του σώματος, στους οποίους διαταράσσεται η συμμετρία των μαστικών αδένων, είναι επίσης ένας από τους λόγους για τους οποίους οι γυναίκες συναινούν στη χειρουργική επέμβαση αύξησης του μαστού. Ωστόσο, η πιο κοινή αιτία της διεύρυνσης του μαστού είναι χαλάρωση, η οποία εμφανίζεται σε σχεδόν κάθε γυναίκα που θηλάζει ανεξάρτητα το μωρό της για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Όταν μιλάμε για τους αισθητικούς λόγους για τους οποίους οι γυναίκες καταφεύγουν στην αύξηση του μαστού, συνήθως έχει μια ψυχολογική βάση: λόγω της δυσαρέσκειας με το σχήμα, τον όγκο ή το μέγεθος των μαστών, τα κορίτσια αισθάνονται άβολα και είναι επιρρεπή σε κατάθλιψη.
Η επέμβαση αύξησης του μαστού είναι μια σοβαρή χειρουργική διαδικασία που απαιτεί μακρά προετοιμασία και προσεκτική επιλογή των εμφυτευμάτων. Εκτός από τις ιατρικές και αισθητικές ενδείξεις για μια επέμβαση, υπάρχουν επίσης ορισμένες αντενδείξεις στις οποίες η αύξηση του μαστού μπορεί είτε να καθυστερήσει έως ότου εξαλειφθούν οι αντενδείξεις ή δεν μπορεί να εκτελεστεί καθόλου η επέμβαση.
Η αύξηση του μαστού δεν γίνεται σε ασθενείς που έχουν ψυχική διαταραχή όπως η δυσμορφία του σώματος. Παρόλο που ένας μη αποδεδειγμένος λόγος οι χειρουργοί αρνούνται την αύξηση του μαστού είναι διάχυτη βλάβη στον συνδετικό ιστό. Η επέμβαση δεν πραγματοποιείται επίσης σε γυναίκες που είναι ευάλωτες ή έχουν ινώδεις ή κυστικούς σχηματισμούς, σε ασθενείς με υψηλό κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού μετεγχειρητικά. Οι αντενδείξεις για πλαστική χειρουργική είναι ηλικίας κάτω των 18 ετών, εγκυμοσύνη, θηλασμός. Σε ασθένειες όπως κακή πήξη του αίματος, χρόνιες παθήσεις των εσωτερικών οργάνων, οξείες φλεγμονώδεις διεργασίες, ηπατίτιδα C, HIV και σύφιλη, δεν πραγματοποιείται παρέμβαση.
Η επέμβαση πραγματοποιείται με εξαιρετική προσοχή σε ασθενείς με τάση για αλλεργικές αντιδράσεις, ειδικά εάν υπάρχει ατομική δυσανεξία στα συστατικά που αποτελούν τα εμφυτεύματα και την αναισθησία.
Σχεδιάζετε χειρουργική επέμβαση αύξησης του μαστού
Η χειρουργική επέμβαση τόσο σοβαρή όσο η αύξηση του μαστού χρειάζεται προσεκτικό σχεδιασμό και πρέπει να ξεκινήσετε με μια διαβούλευση με έναν μαστολόγο. Αυτός ο γιατρός ειδικεύεται στο γυναικείο στήθος, θα συνταγογραφήσει την απαραίτητη σάρωση υπερήχων και θα κάνει μαστογραφία. Επιπλέον, πρέπει να περάσει ένα τυπικό σύνολο δοκιμών, το οποίο αποτελείται από μια γενική εξέταση ούρων, μια βιοχημική εξέταση αίματος και τον έλεγχο του βαθμού πήξης. Θα χρειαστείτε επίσης καρδιογράφημα και σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα.
Ένα σημαντικό σημείο είναι η δημιουργία σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ του ασθενούς και του πλαστικού χειρουργού. Ο θεράπων ιατρός θα σας βοηθήσει να κάνετε τη σωστή επιλογή και να σας συμβουλεύσει ποια εμφυτεύματα, κατασκευασμένα από ποιο υλικό και με ποιον τρόπο είναι καλύτερα να εγκαταστήσετε. Κατά τη διάρκεια της διαβούλευσης, είναι σημαντικό η γυναίκα να πει στον γιατρό όλες τις επιθυμίες της και ο χειρουργός θα βοηθήσει να επιλέξει μια συμβιβαστική επιλογή που θα ανταποκρίνεται στο μέγιστο τους ιατρικούς και αισθητικούς στόχους της επέμβασης.
Αφού είναι διαθέσιμα τα αποτελέσματα όλων των αναλύσεων και έχει αποδειχθεί ότι δεν υπάρχουν αντενδείξεις για χειρουργική επέμβαση αύξησης του μαστού, είναι δυνατό να ξεκινήσετε να δημιουργείτε ένα σχέδιο λειτουργίας που περιλαμβάνει τρεις κύριες φάσεις.
- Δώστε πλήρεις πληροφορίες για τον εαυτό σας στον χειρουργό. Αυτό το στάδιο περιλαμβάνει όχι μόνο τη συλλογή της αναμνηστικής, αλλά και πληροφορίες σχετικά με την ανάπτυξη των μαστικών αδένων κατά την εφηβεία, ανεξάρτητα από το αν υπήρξαν παραβιάσεις ή αποκλίσεις από τον κανόνα, και αυτό ισχύει επίσης για την περίοδο της εγκυμοσύνης και της γαλουχίας. Επιπλέον, θα πρέπει να ενημερώσετε το γιατρό για τυχόν χειρουργικές επεμβάσεις και τους λόγους για τους οποίους συνταγογραφήθηκαν οι επεμβάσεις. Σε αυτό το στάδιο, θα πρέπει να υποδεικνύονται χρόνιες ασθένειες (εάν υπάρχουν) και πρέπει να πραγματοποιείται αξιολόγηση της γενικής κατάστασης του σώματος αυτήν τη στιγμή.
- Εξέταση πριν από τη χειρουργική επέμβαση. Εκτός από τις παραπάνω εξετάσεις, με βάση τα αποτελέσματα των εξετάσεων, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει ότι θα επαναληφθούν εάν τα αποτελέσματα είναι αμφιλεγόμενα ή συνταγογραφήσουν πρόσθετες εξετάσεις και εξετάσεις.
- Η επιλογή των εμφυτευμάτων και των μεθόδων εγκατάστασης. Εδώ είναι πολύ σημαντικό να επιλέξετε το σωστό σχήμα του μελλοντικού μαστού, ώστε να μην παραβιάζει τη σύσταση του σώματος. Κατά την επιλογή των εμφυτευμάτων, ο ειδικός λαμβάνει υπόψη τον όγκο του μαστού του ασθενούς, αξιολογεί την κατάσταση των μαστικών αδένων και του δέρματος του μαστού και μετράει το areola και τη θηλή.
Είναι πολύ σημαντικό να ακούτε τον γιατρό και την επαγγελματική του γνώμη. Μην εκπλαγείτε εάν ένας ειδικός προτείνει μια εναλλακτική μέθοδο αλλαγής του σχήματος του μαστού με βάση τα δεδομένα που έλαβε από τον ασθενή.
Τεχνικές πτυχές της αύξησης του μαστού
Για αύξηση του μαστού, στον ασθενή χορηγείται γενική αναισθησία είτε ενδοφλεβίως είτε μέσω ενδοτραχειακής αναισθησίας. Όσον αφορά τη διάρκεια, η επέμβαση διαρκεί εντός δύο ωρών εάν δεν υπάρχουν επιπλοκές. Σε περίπτωση επιπλοκών, ο χρόνος παρέμβασης μπορεί να παραταθεί.
Στρογγυλές ενδοπροθέσεις ή εμφυτεύματα σε σχήμα δακρύων χρησιμοποιούνται για τη διεύρυνση του μαστού. Ανάλογα με το μέρος του μαστού που γίνεται η τομή, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να έχει ως εξής:
- podareolar (κατά μήκος της άκρης του areola από κάτω)?
- υποβρύχιο (η τομή γίνεται στο δίπλωμα κάτω από το στήθος).
- transaxillary (μέσω μιας τομής στην μασχάλη)
- transumbilian (μέσω πρόσβασης στον ομφαλό).
Το επιλεγμένο εμφύτευμα μπορεί να τοποθετηθεί σε διαφορετικά σημεία του μαστού: κάτω από τον θωρακικό μυ, κάτω από τον ιστό του μαστού ή και στα δύο μέρη. Ανάλογα με όλες αυτές τις πτυχές, καθορίζεται η τεχνική για την επέμβαση διεύρυνσης του μαστού.
Ανεξάρτητα από το ποια τεχνική πραγματοποιείται κατά τη χειρουργική επέμβαση, το μήκος του ιστού τεμαχίζεται κατά 5-6 εκατοστά. Ακόμη και το γεγονός ότι η τομή είναι αρκετά μεγάλη παραμένει αόρατη στο περίεργο μάτι, καθώς κρύβεται στις φυσικές πτυχές του δέρματος.
Κάθε μέθοδος τοποθέτησης εμφυτευμάτων έχει τα δικά της πλεονεκτήματα.
Όταν πραγματοποιείται αύξηση του μαστού με τη μέθοδο της υποβρύχιας, ο χειρουργός μπορεί να τοποθετήσει τις ενδοπρόθετες όσο το δυνατόν πιο συμμετρικά επειδή τα εμφυτεύματα εισάγονται μέσω μιας τομής κάτω από το στήθος και η αιμορραγία είναι πιο εύκολο να σταματήσει.
Εάν η χειρουργική επέμβαση πραγματοποιηθεί μέσω τομής στην μασχάλη, η μετεγχειρητική ουλή είναι φυσικά κρυμμένη. Ωστόσο, αυτή η τεχνική δεν καθιστά δυνατή την επίτευξη τέλειας συμμετρίας μεταξύ των εμφυτευμάτων. Τις περισσότερες φορές, ενδοσκοπικά όργανα χρησιμοποιούνται σε αυτήν την τεχνική.
Όταν τα εμφυτεύματα εισάγονται μέσω μιας τομής κατά μήκος της άκρης του areola μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, η ουλή καθίσταται εντελώς αόρατη, αλλά η τεχνική σχετίζεται στενά με την πιθανότητα βλάβης στα νευρικά άκρα και στον ιστό του μαστού.
Ανάλογα με την επιλεγμένη τεχνική, ο χειρουργός θα εκτελέσει τομή ιστού. Επιπλέον, ο ιστός του μαστού διαχωρίζεται και σχηματίζεται ένα κρεβάτι για την πρόσθεση. Σε κάθε περίπτωση, η ενδοπρόθεση τοποθετείται πίσω από τον θωρακικό μυ ή τον αδενικό ιστό. Αφού σχηματιστεί η τσέπη, ο χειρουργός εισάγει το εμφύτευμα και ράβει τον ιστό του μαστού. Για τη ραφή, χρησιμοποιούνται κλωστές που δεν χρειάζεται να αφαιρεθούν. Δημιουργείται ένα καλλυντικό ράμμα στο χώρο της προετοιμασίας του δέρματος. Για να αποφευχθεί η συσσώρευση λεμφικού υγρού, το στήθος αδειάζεται με την εγκατάσταση ειδικού σωλήνα. Η αποστράγγιση θα αφαιρεθεί εντός 1-3 ημερών. Στο τελικό στάδιο της αύξησης του μαστού, εφαρμόζεται ένας αποστειρωμένος επίδεσμος και ένας επίδεσμος τοποθετείται στο στήθος.
Ιδιότητες εμφυτευμάτων διεύρυνσης του μαστού
Στην αύξηση του μαστού, τα εμφυτεύματα εισάγονται απευθείας στον μαστικό αδένα, δηλαδή υπάρχει άμεση επαφή μεταξύ της ενδοπρόθεσης και του εσωτερικού ιστού. Λαμβάνοντας αυτό υπόψη, τα σύγχρονα εμφυτεύματα πληρούν όλες τις απαραίτητες απαιτήσεις, κάτι που αποκλείει την πιθανότητα απόρριψης της πρόσθεσης από το σώμα. Γι 'αυτό οι ενδοπροθέσεις κατασκευάζονται από συνθετικά υλικά που δεν περιέχουν χημικές ακαθαρσίες. Ως αποτέλεσμα, τα εμφυτεύματα διατηρούν τις κύριες ιδιότητές τους για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι ελαστικά και δεν χάνουν όγκο. Το κέλυφος των σύγχρονων εμφυτευμάτων δεν είναι τραχύ, αλλά ταυτόχρονα αρκετά ισχυρό, γεγονός που εμποδίζει το υγρό που γεμίζει το εμφύτευμα να διεισδύσει στον μαστικό αδένα. Είναι επίσης σημαντικό ότι η ενδοπρόθεση δεν προκαλεί αλλεργικές αντιδράσεις και δεν είναι τοξική.
Όλες οι παραπάνω ιδιότητες έχουν το μέγιστο εμφυτεύματα σιλικόνης με σκληρό κέλυφος. Τέτοιες ενδοπροθέσεις διαφέρουν ως προς το υλικό πλήρωσης, μπορεί να είναι τύπου γέλης (στην περίπτωση αυτή χρησιμοποιείται γέλη σιλικόνης) ή τα εμφυτεύματα μπορούν να γεμίζονται με αλατούχο διάλυμα χλωριούχου νατρίου. Τα πιο δημοφιλή σήμερα είναι εμφυτεύματα που δεν έχουν ένα κέλυφος, αλλά δύο. Μια τέτοια ενδοπρόθεση αποτελείται από πολλά στρώματα: σκληρό κέλυφος, αλατούχο διάλυμα, σκληρό κέλυφος, σιλικόνη γέλη και σκληρό κέλυφος.
Τα εμφυτεύματα σιλικόνης έχουν εγκατασταθεί για αρκετές δεκαετίες και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου όχι μόνο έχουν καθιερωθεί ως υψηλής ποιότητας υλικό, αλλά έχουν επίσης εκσυγχρονιστεί σε μεγάλο βαθμό. Τώρα η αγορά προσφέρει εμφυτεύματα σιλικόνης με λεία και πορώδη επιφάνεια, κατασκευασμένη από φιλικά προς το περιβάλλον και υποαλλεργικά υλικά. Τα δομημένα (πορώδη) εμφυτεύματα είναι η τελευταία γενιά ενδοπροθέσεων. Με τη διεύρυνση του στήθους της, μια γυναίκα μπορεί να είναι σίγουρη ότι με την πάροδο του χρόνου δεν θα υπάρχουν σκληρά εξογκώματα στην περιοχή του εμφυτεύματος, αλλά κανείς δεν αποκλείει την πιθανότητα δημιουργίας συστολής.
Προηγουμένως, μετά την εγκατάσταση εμφυτευμάτων σιλικόνης, ήταν δυνατό, με άγγιγμα, να αισθανόμαστε ότι το στήθος είχε διορθωθεί επειδή η πρόθεση ήταν σταθερή. Σήμερα η γέμιση γέλης κάνει το εμφύτευμα όσο το δυνατόν πιο κοντά στο φυσικό στήθος.
Οι ενδοπροθέσεις διπλού κελύφους προσφέρουν αυξημένη προστασία έναντι της διαφυγής πληρωτικών στο μαστικό αδένα.
Τα εμφυτεύματα διατίθενται σε δύο σχήματα: στρογγυλό και δακρυγόνα. Οι ενδοπροθέσεις σε σχήμα δακρύων μοιάζουν περισσότερο με το φυσικό σχήμα του μαστού από στρογγυλές. Το εμφύτευμα επιλέγεται ξεχωριστά, λαμβάνοντας υπόψη τα ανατομικά χαρακτηριστικά κάθε ασθενούς.
Χαρακτηριστικά της πορείας της μετεγχειρητικής περιόδου
Ο χρόνος που απαιτείται για την αποκατάσταση και την επιστροφή σε έναν κανονικό ρυθμό ζωής μετά τη χειρουργική επέμβαση αύξησης του μαστού εξαρτάται άμεσα από το πόσο καλά ο ασθενής πληροί όλες τις ενδείξεις του γιατρού.
Αμέσως μετά τη διαδικασία, τις πρώτες ώρες, η γυναίκα βιώνει διάφορους βαθμούς πόνου, ο οποίος σταδιακά μειώνεται κατά τη διάρκεια επτά ημερών. Συνιστάται να περάσετε τις πρώτες 2-3 ημέρες σε νοσοκομείο υπό την επίβλεψη ειδικών. Για να ανακουφίσει τον έντονο πόνο, ο γιατρός συνταγογραφεί τη χρήση αναλγητικών. Τα ράμματα αφαιρούνται στις 7-10. Ημέρα. Μετά την έξοδο του ασθενούς, είναι απαραίτητο ο γιατρός να προειδοποιήσει ότι η πλήρης υγιεινή μπορεί να πραγματοποιηθεί το νωρίτερο την πέμπτη ημέρα μετά την επέμβαση.
Η διαδικασία αποκατάστασης του μαστού διαρκεί αρκετές εβδομάδες έως αρκετούς μήνες. Εξαρτάται άμεσα από το πόσο σωστά έκανε ο γιατρός το διαχωρισμό των θωρακικών μυών.
Συνιστάται να μην αφαιρέσετε τον επίδεσμο που εφαρμόστηκε στο στήθος αμέσως μετά την επέμβαση για 1 μήνα. Η σωματική δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένου του αθλητισμού, πρέπει να αποφεύγεται για τις πρώτες δύο έως τρεις εβδομάδες. Εάν η περίοδος αποκατάστασης περάσει χωρίς επιπλοκές, τότε μετά από ένα μήνα μπορείτε σταδιακά να ξεκινήσετε το φορτίο.
Οι ουλές στο σημείο της τομής και το ράμμα εξαφανίζονται εντελώς μετά από 6 μήνες.
Για να μην δημιουργηθεί αρνητική πίεση στο στήθος, συνιστάται να κοιμάστε μόνο στην πλάτη σας. Για να αποφύγετε την εμφάνιση φλεγμονωδών αντιδράσεων, δεν πρέπει να χρησιμοποιείτε καλλυντικά για τη φροντίδα του δέρματος. Απαγορεύεται αυστηρά να κάνετε μπάνιο, να επισκεφθείτε μπανιέρες και σάουνες τον πρώτο μήνα μετά τη διαδικασία.
Είναι σημαντικό να πάρετε όλα τα φάρμακα που σας έχει συνταγογραφήσει ο γιατρός σας. Για να αξιολογήσετε τη γενική κατάσταση, θα πρέπει να βλέπετε τον χειρουργό σας ένα μήνα μετά την αύξηση του μαστού και στη συνέχεια να επισκέπτεστε έναν γιατρό δύο φορές το χρόνο.
Επιπλοκές και κίνδυνοι αύξησης του μαστού
Η επέμβαση αύξησης του μαστού σχετίζεται με διάφορους κινδύνους και επιπλοκές που μπορεί να προκύψουν τόσο κατά τη διάρκεια της επέμβασης όσο και κατά την περίοδο μετεγχειρητικής και αποκατάστασης. Ωστόσο, οι ειδικοί σημειώνουν ότι οι επιπλοκές μετά από μια τέτοια διαδικασία είναι εξαιρετικά σπάνιες. Μία αρκετά συχνή επιπλοκή είναι η μόλυνση της διεπαφής μαλακού ιστού και οι επιπλοκές συχνά σχετίζονται επίσης με την παραμέληση του ασθενούς από τις ενδείξεις του γιατρού για την μετεγχειρητική περίοδο.
Για παράδειγμα, μετά από χειρουργική επέμβαση αύξησης του μαστού, μια γυναίκα μπορεί να αντιμετωπίσει επιπλοκές όπως μετατόπιση του εμφυτεύματος, με αποτέλεσμα παραβίαση της συμμετρίας μεταξύ των μαστικών αδένων. Αυτή η επιπλοκή είναι αποτέλεσμα σωματικής άσκησης πάνω από το φυσιολογικό ή νωρίτερα από το χρονοδιάγραμμα, καθώς και αποτέλεσμα της πρόωρης αφαίρεσης του επιδέσμου ή του ύπνου στο στομάχι.
Εάν τα άκρα του areola νευρώθηκαν κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, η ευαισθησία της θηλής μπορεί να χαθεί εντελώς στο μέλλον.
Εάν η λοίμωξη διεισδύσει στο σημείο τομής, μπορεί να εξαφανιστεί. Η παραβίαση των κανόνων αντισηπτικών και υγιεινής είναι η αιτία μιας τέτοιας επιπλοκής.
Επιπλέον, η αιμορραγία μπορεί να συμβεί αμέσως μετά την επέμβαση, γεγονός που οδηγεί στη συσσώρευση θρόμβων αίματος στην περιοχή της εμφύτευσης και στην ανάγκη αποστράγγισης. Είναι απίθανο, αλλά το κέλυφος του εμφυτεύματος μπορεί να σπάσει - αυτή η επιπλοκή εξαλείφεται αντικαθιστώντας την ενδοπρόθεση.
Οι ειδικοί σημειώνουν ότι η ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων δεν μπορεί να συνδεθεί με χειρουργική επέμβαση αύξησης του μαστού και ότι η επέμβαση δεν παρεμβαίνει στο φυσικό θηλασμό και περιπλέκει την περίοδο κύησης.